Na 4,5 week met volle motivatie en goede moed heb ik besloten om te stoppen met FODMAP! Doorgaans wordt geadviseerd FODMAP 2-6 weken te volgen - en als je dan na al deze weken nog amper verschil merkt, ja dat zet je toch aan het denken. Ik vind dat het genoeg is geweest, maar uiteraard wel jammer dat het bij mij niet veel zoden aan de dijk zette.
Is het dan tevergeefs geweest? O nee, zeker niet.
Er zijn sowieso een aantal FODMAP voedingsmiddelen waar ik inderdaad klachten van krijg, maar daarvan wist ik het en die producten meed ik al. Dus in dat opzicht deed ik al aan FODMAP;-) Bijvoorbeeld ui (,knoflook en prei), koolsoorten en peulvruchten zijn bij mij 'herriemakers'. Daarbij heb ik tijdens deze periode toch een en ander opgestoken: neem bijvoorbeeld peulvruchten. Gedroogd verdraag ik ze niet, maar uit blik kan ik prima linzen of kikkererwten eten. Dit blijkt te komen doordat de betreffende FODMAPS uit de peulvruchten zijn gelekt. Ook heb ik gemerkt dat ik meer klachten krijg van grote hoeveelheden fruit en van bepaalde soorten (dus een gevoeligheid voor fructose).
Nu ga ik stapsgewijs, beginnen met het herintroduceren van FODMAPs. Vandaag start ik met melk. Ik verheug me nu al op de vele extra groenten die ik weer kan gaan eten! En op de cappuccino in het café!
Tot zover over FODMAP, tijd voor het recept, dit keer weer met pompoen:-)
Zoals jullie misschien al gemerkt hebben ben ik een pompoenfan! Vooral van de oranje versie, de Hoikkado. Je kunt deze groente, die trouwens enorm gezond is - hij bevat veel vezels en bètacaroteen, en als bijkomend voordeel, weinig calorieën - in zó veel soorten gerechten verwerken, zoals in:
- brood en gebak (zie mijn recept pompoenmuffins: http://ecoandhealthyeva.blogspot.nl/search/label/sweets%20and%20treats)
- roerbakschotels
- ovengerechten
- soepen
- salades
- en gewoon als hapje
Nu heb ik een nieuw soort pompoen ontdekt: de sweet dumpling. Zie plaatje hieronder. Ik ging bestellen bij de biologische boer, 'de Groene Lekkerbek', waar we geregeld bestellen en daar zag ik hem tussen de groenten staan. Dat wilde ik wel eens uitproberen.
 |
| Hoikkado pompoen (links) en sweet dumpling (rechts) |
Hij is heel anders dan de Hoikkado pompoen, de oranje versie, die ik eigenlijk standaard gebruik. Zo heeft deze een nog zoetere smaak, is hij kleiner, harder en daardoor moeilijker door te snijden. Ook na de bereiding blijft hij harder dan de oranje variant. Daarbij is het vel een stuk taaier, bij de Hoikkado pompoen laat ik die er meestal om zitten, bij de sweet dumpling moet die er echt wel af.
Ik ben wat gaan experimenteren en heb hem verwerkt in pasta, wat erg goed bevallen is. Vooral de zoete smaak is enorm verrassend! Ik deel het recept graag met jullie.
Qua pastasoorten, ik eet vaak pasta van gierst of boekweit, in deze versie gebruikte ik maisspaghetti, die je eigenlijk wel in elke supermarkt (in het glutenvrije schap) kunt kopen. De gierst-of boekweitpasta koop ik bij de Groene Lekkerbek of bij de biowinkel in Aken.
Voor Erik kook ik overigens altijd normale (gluten bevattende) pasta.
De foto van het resultaat was iets minder gelukt, dus jullie moeten het met de foto van de pompoen zelf doen;-) Enjoy!
Voor 2-3 personen
Ingrediënten
- 1 kleine sweet dumpling pompoen
Als je deze pompoensoort niet kunt verkrijgen, kun je ook de Hoikkado pompoen gebruiken- dan heb je, afhankelijk van de grootte, de helft tot drie kwart nodig
- 2 rode paprika's - mogen ook rode puntpaprika's zijn
- 5 tomaten
- 1 teen knoflook, in stukjes gesneden
- 15 groene olijven, in stukjes gesneden
- 2 flinke theelepels (of koffielepels) kappertjes
- verse peterselie of basilicum
- peper en zout naar smaak
+ 200-300 gram (glutenvrije) pasta, bijv. mais-, gierst- of boekweitpasta
Begin met het grillen van de rode paprika. Snijd de paprika's doormidden, verwijder de zaadlijsten en verwarm deze in een voorverwarmde oven op 200-220 graden, gedurende 25 minuten. Zorg ervoor dat ze niet te zwart worden. Als het velletje gaat rimpelen, dan is hij goed. Snijd de pompoen in stukken en verwijder de schil en pitten. De pitten kun je er makkelijk uit scheppen met een lepel. Snijd in blokjes van ong. 2 cm. Kerf de tomaten aan de bovenkant in en laat 1 minuut koken in een klein laagje water, totdat het vel loslaat. Laat ze even schrikken door er koud water over te gieten. Trek de schil eraf en snijd ze in stukken. Als de paprika klaar is, verwijder het vel en snijd ook in stukjes.
Verhit een eetlepel olijfolie in de pan, voeg de knoflook toe en bak 1 minuut. Voor FODMAPPERS, verwijder daarna de teentjes / als je geen FODMAP volgt, laat de knoflook gewoon in de pan. Voeg vervolgens de tomaat toe en bak 2 minuten. Dan voeg je de pompoen toe en de gegrilde paprika, olijven en kappertjes. Laat dit gedurende 25 minuten pruttelen, met de deksel op de pan. De pompoen is iets zachter geworden (als je er met de vork in prikt), maar is nog redelijk hard.
Als je geen sweet dumpling gebruikt, maar de Hoikkado variant, dan is het na 15-20 minuten al gaar, als de blokjes zacht zijn als je erin prikt, is het gaar. Kook in de tussentijd de pasta gaar. Ik at er mais spaghetti bij, maar eet ook vaak pasta van gierst of boekweit, ook heel erg prima qua smaak. Voeg op het laatst verse kruiden toe aan de pompoensaus, bijv. verse peterselie of verse basilicum. Je kunt er ook nog wat (plantaardige) room aan toevoegen om het een romige smaak te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten